ექსპერიმენტის ხელმძღვანელის, გრეგ აპელბაუმის (Greg Appelbaum) თქმით, გეიმერი სამყაროს ოდნავ განსხვავებულად აღიქვამს: ის ვიზუალური ხატიდან მეტი ინფორმაციის მიღებას ახერხებს. მარტივად რომ თქვათ, გეიმერს საგნის შესახებ ინფორმაციის მაქსიმუმის მისაღებად ერთი თვალის გადავლება ყოფნის და ის მყისიერად იღებს გადაწყვეტილებას შემდეგი ქმედების შესახებ. ადამიანი, რომელსაც თამაშიც გამოცდილება არა აქვს, იგივე ოპერაციაზე გაცილებით მეტ დროს ხარჯავს.
სხვათა შორის, ექსპერიმენტის ორგანიზატორებმა აღნიშნეს, რომ „არაგეიმერის" მონახვა თანამედროვე სტუდენტებს შორის საკმაოდ ძნელი აღმოჩნდა. გამოდის, რომ თანამედროვე ახალგაზრდობა უფრო ყურადღებიანია და გადაწყვეტილებას სწრაფად იღებს.
ექსპერიმენტის მონაწილეებს – 125 სტუდენტს, გეიმერსა და არაგეიმერს, ტესტის ჩატარებისას დაევალა ეკრანზე ასოების განლაგების დახსომება, რომლებიც ეკრანზე სულ წამის ერთი მეათედით ჩნდებოდა. ამის შემდეგ 13-25 მილიწამის ინტერვალით ინთებოდა ეკრანი, რომელიც ეკრანის იმ ნაწილზე მიუთითებდა, სადაც ასო იყო გამოსახული. ცდისპირებს უნდა ეთქვათ,თუ რა ასო იყო გამოსახული ამ ადგილას. ყველა დროის ინტერვალში უკეთესი შედეგი აჩვენეს თამაშის მოყვარულებმა. რაც შეეხება დავიწყებას, ამ თვალსაზრისით გეიმერებსა და არაგეიმერებს შორის განსხვავება არ დადასტურდა.
წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ გეიმერი უფრო სწრაფად რეაგირებს ვიზუალურ გამღიზიანებელზე და შეუძლია ერთდროულად მეტი ელემენტის ყურადღების ველში მოქცევა, ვიდრე არაგეიმერს. უშუალოდ თამაშის პროცესში კი, განსაკუთრებით „შუტერში", გამოცდილი მოთამაშე სწრაფად ახერხებს პერსონაჟების იდენტიფიცირებას – „ცუდი" – „კარგი" – და მომენტალურად იღებს გადაწყვეტილებას, რა მიმართულებით იმოძრაოს – მარჯვნივ თუ მარცხნივ.
ამრიგად, მკვლევართა დასკვნით, გამოცდილი მოთამაშე დროთა განმავლობაში სრულყოფს ვიზუალურ ხატებთან მუშაობის უნარს, ამიტომ მას გაცილებით ნაკლები დრო და ინფორმაცია სჭირდება დასკვნის გამოსატანად, გადაწყვეტილების მისაღებად. გეიმერი ძალიან სწრაფად აანალიზებს ვიზუალურ ინფორმაციას, მაშასადამე, მას ნაკლები დრო და მონაცემები სჭირდება მოქმედების დასაწყებად. რაც მთავარია, ძალიან ხშირად ესაა სიტუაციის ადეკვატური, სწორი მოქმედება.
მკვლევართა ვარაუდით, გეიმერის ასეთი ქცევა შეიძლება განპირობებული სამი სავარაუდო მიზეზით: ის უკეთ ხედავს, უფრო დიდხანს ინახავს მეხსიერებაში ვიზუალურ ხატებს, სრულყოფს გადაწყვეტილების სწრაფად მიღების უნარს. გრეგ აპელბაუმს მიაჩნია, რომ გრძელვადიანი მეხსიერება აქ ჩართული არ არის – ტესტმა აჩვენა, რომ დავიწყების მხრივ განსხვავება არ აღინიშნება, მაგრამ დანარჩენი ორი სავარაუდო მიზეზი შეიძლება მართლაც დადასტურდეს. ახლა მკვლევარები ექსპერიმენტის გაგრძელებას აპირებენ. ამჟამად დაგეგმილია თავის ტვინის ტალღების შესწავლა მაგნიტურ-რეზონანსური ტომოგრაფიის მეშვეობით, რათა გაირკვეს, თუ როგორ სწავლობს გეიმერის ტვინი ვიზუალურ ხატებთან მუშაობას.
ვიდეოთამაშები შეიძლება გახდეს მფრინავების, მძღოლებისა და სამხედროების მომზადების პროგრამის ნაწილი – ვიდეოთამაში აუმჯობესებს ვიზუალურ ხატებთან მუშაობისა და გადაწყვეტილების სწრაფად მიღების უნარს.
ამრიგად, ვიდეოთამაში მხოლოდ გართობის საშუალება არ არის. მორიგმა ტესტმა აჩვენა, რომ ის მართლაც სრულყოფს თავის ტვინის მუშაობას, ეს კი ნიშნავს, რომ შეიძლება მისი გამოყენება ტრენაჟორის სახით ზოგიერთი პროფესიის ადამიანის ვარჯიშისათვის. ყურადღების კონცენტრაციისა და გადაწყვეტილების სწრაფად მიღების უნარი ხომ ძალიან სჭირდება მფრინავს, მძღოლს, სამხედროს და ა.შ. ამიტომ ვარჯიშის პროგრამაში შეიძლება ვიდეოთამაშის ჩართვაც.
საინტერესოა, რომ უკანასკნელ წლებში სამხედრო კონფლიქტის ზონებში ადამიანები თავისუფალ დროს შეძლებისამებრ სწორედ ვიდეოთამაშებს უთმობენ – მაგალითად, ამერიკელი ჯარისკაცები ავღანეთში, თუმცა მათ გართობის სხვა საშუალებაც აქვთ – მაგალითად, ინტერნეტი. გამორიცხული არ არის, რომ თავის ტვინის მხრიდან ესაა ერთგვარი წახალისება სასარგებლო ვარჯიშისა, რომელმაც რეალურ ბრძოლაში შეიძლება სიცოცხლის გადარჩენას შეუწყოს ხელი.
Комментариев нет:
Отправить комментарий