ფილოსოფოსების და მეცნიერების წარმოდგენა ადამიანის სულზე

                                                                         
 ფილოსოფოსების და მეცნიერების  წარმოდგენა ადამიანის  სულზე ( ცნობიერებაზე) 

ძველ საბერძნეთში პირველი ფილოსოფიური სისტემების შექმნიდან მოყოლებული ადამიანის სულიერი სამყაროს გააზრება ფილოსოფიური წარმოდგენების ფარგლებში მოექცა. ბერძენი ფილოსოფოსების თხზულებებში (პლატონი, სოკრატე, არისტოტელე) მოცემულია ფსიქიკური პროცესების ერთგვარი გაგება:ისინი ისეთი მოვლენებია, რომლებიც რაღაც ზებუნებრივი, „სინამდვილის გადაღმა არსებული“, მეტაფიზიკური არსის - „სულის“ გამოვლინებას წარმოადგენენ. ფსიქოლოგიის განვითარების ამ ეტაპს მეტაფიზიკური ფსიქოლოგიის ეტაპს უწოდებენ. პირველი სპეციალური ფსიქოლოგიური ნაშრომი, ტრაქტატი სულის შესახებ შექმნა არისტოტელემ ჩვ.წ.აღ-მდე მეოთხე საუკუნეში. მას მიაჩნდა, რომ სული სხეულის არსია, ანუ ის, რაც სხეულს ცოცხლად ხდის. ყველაფერი, რაც ცოცხალ არსებაში ხდება, სულის მოქმედების გამოვლინებაა.არისტოტელემ მოგვცა ადამიანის სულიერი გამოვლინებების, თანამედროვე ტერმინით ფსიქიკური პროცესების (შეგრძნება, მეხსიერება, წარმოსახვა, აზროვნება, გრძნობები, ნებელობა) დახასიათება, რომელიც დღესაც გაოცებას იწვევს დაკვირვების სიმახვილით და ანალიზის სიზუსტით.
არისტოტელეს მიაჩნდა, რომ ადამიანში უკვდავია მხოლოდ მისი გონება და სხეულის გარდაცვალების შემდგომ ის ერწყმის სამყაროს გონებას.  სწორედ ამას ამტკიცებს თანამედროვე მეცნიერბაც.
ტერმინი "გონი" თავის დროზე ნოდარ ნათაძემ გახადა აქტუალური ჰეგელის "ფილოსოფიური ენციკლოპედიის" ბოლო ნაწილის თარგმნისას. დედანში კი იგულისხმება "სული". 

Аристотель приходит к выводу, что в человеке бессмертен только его разум: после смерти тела он сливается с вселенским разумом
არისტოტელე სულის შესახებ (Аристотель о Душе )⇒   

პლატონიც ასევე  ამტკიცებდა, რომ ადამიანის სული უკვდავია
 Платон доказывал, что человеческая душа — бессмертна
პლატონის სწავლება სულზე ( Учение Платона о душ )⇒ 

"ადამიანს, სხვა არსებულისაგან განსხვავებული ონტოლოგიური სტატუსი აქვს

 როგორც არა აქვს არც ერთ სხვა არსებულს - არც არაორგანულ ნივთს, არც

მცენარესა და არც ცხოველს. ესაა - გონი. გონი - ეს არის უნარი ობიექტურ, თავად 
საგნის, თავად ღირებულების პოზიციაზე დადგომისა. შემეცნების აქტები, 
ესთეტიკური განცდები, ზნეობრივი მოქმედებები, რელიგიური ცხოვრება. - ყველა ამ 
სფეროში მეფობენ არა ადამიანის ვიტალური ინტერესები, არამედ უმაღლესი 
ღირებულებები, ჭეშმარიტება, მშვენიერება, სიკეთე. ადამიანს ისიც შეუძლია, რომ 
გონის საპირისპიროდ იმოქმედოს და ცხოველს დაემსგავსოს"
თამაზ ბუაჩიძე 

გონება და ჭკუა ორი სულ სხვადასხვა თვისებაა. ჭკუა ნიჭია ცხოვრების გარემოებისა და ვითარების გასაგებად და მოსააზრებლად; ხოლო გონება ღვთაებრივი არსებაა სულისა, ცხადმყოფელი იმისი, თუ რა ურთიერთობაში უნდა
იყოს იგი სული ქვეყნიერების მიმართ. გონება ანთავისუფლებს ადამიანს იმ ცდუნებათაგან, რომელსაც ჭკუა ბოჭავს.

ლევ ტოლსტოი

"Смерть человека без Вечного Духа, который признают все религии и в который веруют все народы, разве не устраняет почву из-под всякойвообще этики, из-под всех стремлений к лучшему будущему? На чём будет основываться в таком случае человеческая совесть,и возможна ли тогдаОбщечеловеческая Духовная Культура?"

Академик В.М. Бехтерев, "Бессмертие Человеческой Личности как Научная Проблема"

მეცნიერები სულის შესახებ

“Salus populi suprema lex est” Международное общественное объединение ⇒

სიცოცხლე გარდაცვალების შემდეგ ⇒

Please Share it! :)