ავტორი Raymond Victor Franz, წარსულში ერთ-ერთი "პატრიარქი" იეჰოველთა სექტაში
ის ამხელს სექტას და ბევრ დაფარულ საკითხებს ეხება.
სწორედ მან დაასახელე არაკომპეტენტური ადამიანთა გვარები, რომლებმაც თარგმნეს და გააყალბეს ბიბლია.
( საუბარია ახალი ქვეყნიერების თარგმანზე )
Реймонд Виктор Френц (р. 1922) — бывший член Руководящего Совета Свидетелей Иеговы (1971 — 22 мая 1980), прослуживший в международном управлении организации Свидетелей Иеговы 15 лет (1965—1980).
Raymond Victor Franz ასევე იყო იეჰოველთა საზოგადოების პრეზიდენტის დისშვილი
Племянник президента Общества Сторожевой Башни Фредерика Френца.
არის ორი წიგნის ავტორი Френц является автором и редактором двух подробных книг, связанных с его личным опытом пребывания в Обществе Сторожевой Башни и бывшими членами организации свидетелей Иеговы.
წიგნის გადმოწერა
წიგნის აუდიო ვერსია
ასევე წარმოგიდგენთ მეორე წიგნს
Свидетели Иеговы: некуда идти
Аннотация
НЕКУДА ИДТИ! Это не крик души потерявшего надежду человека. И даже не вопль осужденного. Это наполненные гордостью слова членов одной из наиболее распространенных в мире религиозной организации – «Свидетели Иеговы». Из этой книги вы узнаете, какой смысл таят эти слова и почему они произносятся с завидным постоянством.
Приведенные в книге мнения и исследования бывших и действующих членов организации, а также сторонних специалистов, позволят глубже понять не только отличительные особенности этой религии, но и ответить на массу попутно возникающих вопросов. Например, почему религиозный культ, во всеуслышание заявляющий о своем динамичном духовном и идеологическом развитии, - что можно определить как «теологический модернизм», - представляет собой на удивление консервативный, неповоротливый механизм. Что является причиной такого парадокса?
Касаясь таких тем, как история и руководство организацией, внутреннее устройство, обязанности ее членов, взгляд на семью, отношение к окружающим, отказ от переливания крови, система контроля и процедура отлучения, будут возникать все новые и новые вопросы. Какую роль в действиях Свидетелей Иеговы играет Библия? Как десятку пожилых людей в Бруклине (Нью-Йорк, США) удается контролировать в своем «духовном раю» многомиллионную паству? И наконец, почему искренне верующие люди готовы принести независимые, личные взаимоотношения с Богом в жертву коллективному «разуму», сотворив себе священный иконостас в лице Организации?
Среди приверженцев Общества Сторожевой Башни есть люди, для кого система служит символом самовыражения, кто умело адаптируется к ней и чувствует себя вполне комфортно. В то же время, всегда находились те, кто не мог мириться с контрастом между христианскими принципами и «теократическими» реалиями, идеей посредничества людей между собой и Богом, навязыванием правил, идущих вразрез с мироощущением и совестью. Для них становилось невозможным жить чужим умом, и эта книга в первую очередь обращена к таким людям. Мы коснемся сути многих проблемных вопросов, которые Общество не находит мужества обсуждать открыто.
წყარო
წყარო
მეცნიერმა იუსტუს ლიპსიუსმა ( Justus Hermann Lipsius ) რომელმაც გამოიკვლია და დაადასტურა იესოს ჯვარცმა, იეჰოველებმა სწორედ მისი ნაშრომი გააყალბეს
იეჰოველთა გვერდი სადაც განთავსებულია სტატია ჯვარცმაზე
ამ მისამართზე კი შეგიძლიათ ნახოთ ავტორის წიგნი და განმარტებაც თუ როგორ არის სინამდვილეში
წყარო
იეჰოველთა სექტის შესახებ
კომპეტენტური განხილვა და ანალიზი
წყარო
ქართული თარგმანი
ყველაზე ავტორიტეტული ძველბერძნულის სპეციალისტების კომენტარები იეჰოველთა სექტის - "ახალი ქვეყნიერების" თარგმანზე
"ეს არის ნიმუში იმისა თუ როგორ არ უნდა ითარგმნოს"
"შოკისმომგვრელი" "დამღუპველი" "არასწორი" "არამეცნიერული" "შეურაცხყოფს ღვთის სიტყვას" "არაინტელექტუალური" "არათანამედროვე"
“ошибочным”, “пагубным”, “предосудительным” “шокирующе неправильным переводом” "ни современным, ни научным” “шокирующе неправильным переводом” “оскорбляет Слово Божье" ни современным, ни научным”
მეცნიერთა კომენტარები სრულად
1)
Д-р Роберт Каунтесс, посвятивший свою докторскую диссертацию греческому тексту “Перевода нового мира”, пришел к выводу, что попытки создателей перевода “изолировать собственно переводческую работу от влияния богословских соображений потерпели жестокую неудачу... Этот перевод следует рассматривать как крайне тенденциозное произведение. В некоторых моментах он просто бесчестен. В других моментах его нельзя назвать "ни современным, ни научным”
2)
Неудивительно, что британский ученый Г.Г. Роули утверждал: “С начала до конца эта книга представляет собой блестящий пример того, как не следует переводить Библию”
Тот же Роули сказал, что перевод Сторожевой Башни “оскорбляет Слово Божье”
3)
Одиноки ли д-р Каунтесс и Роули в своей оценке “Перевода нового мира”? Ни в коем случае! Д-р Джулиус Мэнти, автор учебника A Manual Grammar of the Greek New Testament, называет “Перевод нового мира” “шокирующе неправильным переводом”
4 )
Д-р Брюс М. Метцгер, профессор Нового Завета в Принстонском университете, называет это издание “пугающе искаженным переводом”, “ошибочным”, “пагубным”, “предосудительным”
5)
Д-р Уильям Баркли пришел к аналогичному выводу: “То, что эта секта преднамеренно искажает истину, видно из их перевода Нового Завета... Совершенно ясно, что секта, которая способна перевести Новый Завет подобным образом, непорядочна в своем подходе к интеллектуальным вопросам”
the Jehovah’s Witnesses, though they profess to teach nothing but what is in the Bible, are actually in the most direct conflict with Scripture on the subject of the Person of Christ. It may be added also that theologically and philosophically, as well as scripturally, their Unitarian leaching cannot stand scrutiny.
მათი ( იეჰოველთა ) სწავლება იესოზე ვერ უძლებს კრიტიკას და სრულ წინააღმდეგობაში არიან
Bruce M. Metzger
იეჰოვას მოწმეთა ფსიქიკურ აშლილობებზე
კვლევები, რომელიც ჩაატარდა სხვადასხვა დროს და სხვადასხვა ქვეყნებში ცხადყოფენ, რომ იეჰოვას მოწმეებში იკვეთება მასიური ფსიქიური და ქცევითი აშლილობები. ასევე სტატისტიკური მონაცემებით დაფიქსირებულია სუიციდის უამრავი შემთხვევა როგორც ზრდასრულ მოწმეებში ასევე ბავშვებშიც.
წყარო
წყარო
რუსულ ენაზე
2011/12 წლის სისხლის სამართლის დანაშაულობები და გახმაურებული მკვლელობები, სადაც მოწმეები კლავენ ახლობლებს და ნათესავებს
წყარო
სისხლის გადასხმის თაობაზე
წყარო
„საგუშაგო კოშკის საზოგადოება“ , „ იეჰოვას მოწმეები“
წარმოშობის დროის მიხედვით, სექტა „იეჰოვას მოწმეები“ ქრონოლოგიურად მიუყვება მორმონთა სექტას. იგი ცნობილია აგრეთვე როგორც „ საგუშაგო კოშკის საზოგადოება“. სულ ახლო წარსულში მასზე იყო წარმოდგენა, როგორც ფსევდოქრისტიანულ, არიანელურ, აპოკალიფტიკურ მილენარისტული, ტოტალიტარული სექტა. ახლა კი შეგვიძლია ვთქვათ, რომ იგი არის ფსევდორელიგიური , კომერციული ორგანიზაცია.
ჩვენს ქვეყანაში არსებულ რელიგიურ სექტებს შორის, აღნიშნული საზოგადოება ყველაზე მეტად გვიტოვებს კომ-პარტიის შთაბეჭდილებას. ალბათ სწორედაც ამიტომ ახერხებს იგი ასეთი საგრძნობი წარმატებების მოპოვებას განსაკუთრებით პოსტ საბჭოთა სივრცეში. ამ ორგანიზაციის სტრუქტურა საოცრად ჰგავს საბჭოთა კომ პარტიის სტრუქტურას, თავისი „დემოკრატიული ცენრალიზმით“, ღვთისმსახურების ნაცვლად მოწმეები აწყობენ „ პარტიულ ყრილობებს“, გაკვეთილები- „ პარტიული სწავლებები“ და „ პარტიული ყრილობები“ ( „იეჰოვას მოწმეების“ ყოველწლიური „კონგრესები“). ხოლო ესქატოლოგიურ პერსპექტივაში, ისინი ელოდებიან ძალიან კონკრეტულ რამეს, სამოთხეს დედამიწაზე! (წაიკითხე კომუნიზმის შესახებ… ), სადაც იქნება ბევრი საკვები და ცოტა სამუშაო. სადაც ყველას მოეთხოვება „შესაძლებლობის ფარგლებში“ , ხოლო მიეცება „ მოთხოვნილებისაებრ“.
არც ღმერთს(იეჰოვას),არც ქრისტეს ადგილი ამ დედამიწისეულ სამოთხეში არ მოიძებნება.
იეჰოვას მოწმეებს იცნობენ პირველყოვლისა მათი აქტიური პროპაგანდისტული მოღვაწეობებით. ისინი უფრო მეტად, ვიდრე ნებისმიერი სხვა სექტის წარმომადგენლები, დადიან ადამიანებთან კარდაკარ და აედევნებიან ხოლმე ადამიანებს „ქუჩა-ქუჩა“. არიგებენ თავიანთ ბროშურებსა და ჟურნალებს. უყვართ აზრის მოხვევა, რომ „ შევისწავლოთ ბიბლია“ და გვეპატიჟებიან თვიანთ ყრილობებზე.
მათ აგრეთვე სპეციფიური განსაკუთრებულობების გამოც ცნობენ. საქმე ეხება სისხლის გადასხმებთან დაკავშირებულ ფანატიკურ დამოკიდებულებებს. ისინი ამ აკრძალვას ავრცელებენ ლევიანთა წიგნისა და საქმე მოციქულთას მე-15-ე თავში დაწერილი სიტყვების გამო, სადაც სამოციქულო ყრილობა უკრძალავს წარმართობიდან ახალმოქცეულ ქრისტიანებს სისხლიან საკვებს: „20. არამედ მივწეროთ მათ, რომ ეკრძალონ კერპთაგან შებილწულსა და სიძვას, დამხრჩვალსა და სისხლს.“ 1961 წელს, სექტის ლიდერებმა სისხლის გადასხმა გამოაცხადეს საკვებში მიღების სინონიმად და თანასწორად ,და მომაკვდინებელ ცოდვად გამოაცხადეს. სისხლის გადასხმაზე ამ აკრძალვის გამო , დაიღუპა უამრავი ადამიანი, მათ შორის უმეტესობა ბავშვები, რომელთა მშობლებმაც უარი განაცხადეს ამგვარ დახმარებაზე… ასევე უგონო მდგომარეობაში მყოფი ადამიანები, რომელთა ახლობლებმაც არ მისცეს ნება ექიმებს, რომ ამგვარი დახმარება აღმოეჩინათ.
თუმცა, ადამიანის სიცოცხლის საკითხი სულაც არ ყოფილა სექტის ლიდერთათვის პრიორიტეტული თემა. თავდაპირველად მოწმეებს ვაქცინაციის გაკეთებაც ეკრძალებოდათ, რაც თავისთავად გახდა მიზეზი, უამრავი ადამიანის დასნეულებისა და სიკვდილისა. მხოლოდ 1952 წელს,მას შემდეგ, რაც უამრავმა ქვეყანამ აკრძალა მის ტერიტორიაზე არავაქცინირებული ადამიანების შეშვება „ საგუშაგო კოშკის საზოგადოებამ“ (სგს) , გააუქმა ამგვარი აკრძალვა. სექტის ლიდერთა კაპრიზების გამო დაღუპულ უამრავ ადამიანის სიკვდილზე კი პასუხისმგებლობა არავის აუღია! სამაგიეროდ შემოიღეს ახალი აკრძალვა, რაც გულისხმობს ბიოლოგიური ორგანოების გადანერგვის აკრძალვას, რამაც უამრავ ადამიანს გადაუწურა იმედი, რათა გადაერჩნა თავისი სიცოცხლე. ის მიმდევრები, რომლებიც საჭიროებდნენ თვალის რქოვანის გადანერგვას, იძულებულნი გახდნენ წასულიყვნენ მხედველობის დაკარგვაზე! 1980 წელს ორგანოების გადანერგვა დაშვებულად გამოცხადდა და ამჯერადაც, სექტის ლიდერებმა საერთოდ არ შეიწუხეს თავი და ბოდიშიც კი არ მოიხადეს იმის გამო, რომ მათი კაპრიზების გამო უამრავი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა და ბევრს კიდევ შეერყა ჯანმრთელობა. რაც თურმე შეცდომა ყოფილა. რის გამო დაიღუპა ათასობით ადამიანი და რის გამო დაკარგეს ადამიანებმა მხედველობა? ამაზე პასუხი კვლავ არ არსებობს! შესაძლოა ახლო მომავალში სექტის ლიდერები მისცემენ ადამიანებს სისხლის გადასხმის უფლებას და კვლავ უყოყმანოდ დასთანხმდებიან ამ ნოვაციას ამ სექტის წევრები, ისე , რომ არცერთ მათგანს არ გაუჩნდება კითხვა -რისთვის დაიღუპნენ და დაინვალიდდნენ ჩვენი დები და ძმები?……..
„იეჰოვას მოწმეები“ უარყოფენ დედამიწაზე ყველანაერი მმართველობის ფორმას და ყველაფერს , რაც მათთან არის დაკავშირებული: ჯარში მსახურებას, სახელისუფლო ორგანოში მუშაობას… არ აღნიშნავენ სახელმწიფოებრივ დღესასწაულებს, არ მიაგებენ პატივს დროშას, არ აძლევენ ხმას არჩევნებში… სექტის ყველა წევრი თავს მიიჩნევს ერთიანი თეოლოგიური სახელმწიფოს: „ საგუშაგო კოშკის საზოგადოების“ მოქალაქედ, რომლის დედაქალაქიც არის ბრუკლინში ( ნიუ -იორკის რაიონი), სადაც არის კიდეც მათი ცენტრი „ ბეთილი“ ( ასე ჰქვია არამხოლოდ ამ შტაბს, არამედ მათ ყველა მმართველობით ცენტრს, მსოფლიოს ნებისმიერ ქვეყანაში), რომელიც განთავსებულია ბრუკლინის ხიდთან. იგი არქიტექტურულად ძალიან უღიმღამო ნაგებობაა და უფრო ყაზარმას მოგვაგონებს. ეს არის მათი მთავარი ცენტრი, ყველა ქვეყანაში აქედან მიედინება განკარგულებები. აქ ხდება „ღვთისაგან დადგენილი“ უმაღლესი ორგანოს – მმართველი კორპორაციის ყრილობები, რომელსაც მოწმეები ოეჰოვას „ ერთგულ და ღვთივგონიერ მონას“ უწოდებენ, რომელიც არის იეჰოვას ერთადერთი წარმომადგენელი დედამიწაზე.
ადგილობრივი ფილიალები არავითარ გადაწყვეტილებებს არ იღებენ თვითნებურად, არამედ მთლიანად დამოკიდებულნი არიან ბრუკლინზე. მთლიანად, ამერიკის ბეთილებში მუშაობს დაახლოვებით ხუთი ათასი ადამაიანი , ხოლო ყველა ქვეყნის ბეთილებში კი დაახლოვებით ოცი ათასი ადამიანი ( ეს არის ოთხმოცდაათიანი წლების მიწურულის მონაცემები, ახლა საგრძნობლად გაზრდილი უნდა იყოს ეს რიცხცი), უმეტესობა მათგანმა გაიარა მომზადება „ თეოკრატიული მსახურების სკოლა“-ში, რომელიც არის გალაადში ( პენსილვანია), ეს არის ამ სექტის მთავარი სასწავლო დაწესებულება. ბრუკლინურ ბეთილში განთავსებული მმართველი კორპორაცია ანონიმურად იღებს ყველა გადაწყვეტილებას, რაც შეეხება სექტის მართვასა და მის განვითარებას. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაწესებულებების გარდა, სექტას ეკუთვნის არაუმცირეს ათი ცათამბჯენი, რომელიც აღმართულია ბრუკლინთან ახლოს, რომელიც არის ერთ ერთი ყველაზე პრესტიჟული რაიონი ნიუ-იორკში. ამშენობებში ცხოვრობს და მუშაობს აპარატი, რომელიც შედგება სამი ათასზე მეტი ადამიანისაგან, რომელიც წარმოადგენს სექტისათვის აღმასრულებელ ბურჯსა და აბსოლუტურ ხელისუფლებას. ყველა გადაწყვეტილება უნდა მივიდეს რიგით წევრებამდე, ამიტომ ბრუკლინის ბეთილი უპირველეს ყოვლისა არის საგამომცემლო დაწესებულება, სადაც იქმნება სექტისათვის საჭირო ყველა პროპაგანდისტული პროდუქცია: იწერება სტატიები, იხატება ილუსტრაციები, იწერება მუსიკა, იწარმოება ლაზერული დისკები… აქვე იბეჭდება პროდუქცია და აქვე ხდება მრავალმინიონიანი ტირაჟების დატვირთვა ტრანსპორტზე, მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში გასაგზავნად.
ბეთილელების ცხოვრებისეული პირობები არის თითქმის სპარტანული: თითქმის არ არის რეგლამენტირებული სამუშაო დღე და არ არსებობს უქმეები. მარტოხელებიც და წყვილებიც ცხოვრობენ საერთო საცხოვრებლებში იმ განსხვავებით, რომ მეუღლეებს ეძლევათ ცალკე ოთახები. ამერიკული ბეთილის მრავალწლიანი სტაჟის მქონე თანამშრომლის თქმით, ყველა მისმა დაოჯახებულმა კოლეგამ , „ აბსოლუტურად ნებაყოფლობითა და ყველანაერი ძალდატანების გარეშე“, მიიღო გადაწყვეტილება, რომ არ იყოლიოს შვილები. იქედან გამომდინარე, რომ მოწმეები აბორტებს ოფიციალურად არ აღიარებენ, ოჯახურმა წყვილმა უნდა აირჩიოს ორიდან ერთი ვარიანტი: კონტრაცეპცია ან ქირურგიული სტერილიზაცია. რადგანაც ბეთილელების ხელფასი არ არის მაღალი ( ისინი იკვებებიან დაწესებულების ხარჯზე , საერთო მაგიდასთან , საერთო საკვებით…) , ხოლო კონტრაცეპტივები კი ძვირი ღირს… აქედან გამომდინარე შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ „საგუშაგო კოშკის“ მონები, ნებაყოფლობითა და ძალდატანების გარეშე“ წვებიან საოპერაციო მაგიდაზე სტერილიზაციის ჩასატარებლად.
მთავარი ბეჭდვითი ორგანო არის ჟურნალი „ საგუშაგო კოშკი“, მეორე ორგანო კი „გამოფხიზლდით!“, „საგუშაგო კოშკი“ გამოდის თვეში ორჯერ, 23 მილიონზე მეტი ტირაჟით. ( ანუ 46 მილიონზე მეტი ეგზემპლარით თვეში), რომელიც მსოფლიოს 139 ქვეყანაში ვრცელდება. 1920 დან 1996 წლამდე გამოიცა და გავრცელდა 9 მილიარდზე მეტი ეგზემპლარი წიგნი, ჟურნალი თუ ბროშურა. მხოლოდ 1986-1992 წლებში გამოიცა და გავრცელდა 2 მილიარდ 175 მილიონი ეგზემპლარი.(სხვადასხვა ენებზე).
ერთი შეხედვით, პოლიგრაფიულად ეს გამომცემლობა ძალაიან მომხიბვლავად გამოიყურება: მიმზიდველი , ნათელი ილუსტრაციები. ხარისხიანი ყდა. ჟურნალები და ბროშურები ნდობას შთააონებენ მნახველს და ხვდება მათ თვალში. მოწმეები მათ ყიდულობენ თავიანთი ფულით და შემდეგ არიგებენ ან ყიდიან. აქედან გამომდინარე, ორგანიზაციის ხელმძღვანელთათვის გამომცემლობა არათუ არ არის წამგებიანი , არამედ არის სოლიდური შემოსავლის წყაროც. ყოველი წიგნი ამ მრავალმინიონიანი ტირაჟიდან, გაყიდულია უკვე გამოსვლამდე. ამ უახლოვეს წარსულამდე, სექტის წევრ ყველა ადამიანს ავალდებულებდა ბრუკლინი, რომ ყოველი ახალი წიგნი შეეძინათ ოჯახის ყველა წევრისათვის ცალ-ცალკე… ახლა ეს წესები ბევრ ქვეყანაში ცოტა შეცვლილია , ანუ სექტის წევრები , ყოველ კვირას „ ნებაყოფლობით და ძალდაუტანებელ“ ნიადაგზე სწირავენ თანხას, რომელიც როგორც მინიმუმ ფარავს ამ წიგნის ღირებულებას და უმეტეს შემთხვევაში მას ბევრად აღემატება კიდეც.
ამ მხრივ „იეჰოვას მოწმეები“ თავისუფლად შეგვიძლია განვიხილოთ, როგორც კომერციული კულტი ან სავაჭრო-საფინანსო პირამიდა, იდეოლოგიურ-ფსევდორელიგიური განხრით, რომელიც არსებობს საგამომცემლო სახლის წერილობით-ბეჭდვითი პროდუქციის გასავრცელებლად. თავად წერენ, თავად უკეთებენ ილუსტრაციებს, თავად აპუბლიკებენ, თავად ავრცელებენ მთელს მსოფლიოში არაკონკურენტუნარიან პროდუქციას, რომელიც ძლიერი იდეოლოგიური ქვეტექსტის მიმატების გარეშე, გაყიდო შეუძლებელია. ჩვეულებრივ ჯიხურებში ისინი არ იყიდება, ამიტომ ყველაფერს აკეთებენ გაყიდვების უზრუნველსაყოფად, რომლისგანაც ორგანიზაცია იღებს მილიონობით დოლარის ოდენობით სუფთა მოგებას.
სწორედ ამიტომ, ევროპის ქვეყნების აბსოლუტურ უმრავლესობაში, „ იეჰოვას მოწმეები“ საერთოდ არასდროს არ ითვლებოდნენ რელიგიურ მიმდინარეობად. 1999 წლის დასაწყისში, საფრანგეთში მათ ჩამოერთვათ რელიგიური სტატუსი. ამის შემდეგ ფრანგმა ხელისუფლებმა დაავალდებულეს „ მოწმეები“ რომ გადაეხადათ გადასახადები და რამოდენიმე წელიწადში ამ თანხამ შეადგინა 50 მილიონი დოლარი, რის შემდეგაც დაუყადაღეს „ მოწმეებს“ ქონება.
წიგნებისა და ჟურნალების გავრცელება ითვლება მოწმეობის უპირველეს გამოვლინებად, რომელიც სექტის ყველა წევრს ევალება, რომ აღასრულოს. მინიმალური პერიოდი მოწმეობისა(ლიტერატურის გავრცელებისა) არის 10 საათი თვეში. მაგრამ თუ უნდა ვინმეს, რომ „ღირსეული მოწმე“ იყოს, რეკომენდირებულია: 50, 60, 80 ან მეტი საათი დამოწმება თვეში.
მოწმეებში განსაკუთრებულ კატეგორიას შეადგენენ – პიონერები ( რომლებიც ამოწმებენ არაუმცირეს 90 საათი თვეში) და სპეციალური პიონერები ( მინიმუმ 140 საათი თვეში). 1997 წელს, დაახლოვებით ექვსი მილიონი მოწმიდან, პიონერი იყო დაახლოვებით 700 000 ადამიანი, ანუ დაახლოვებით ყოველი მერვე.
1997 წლის „ ჩვენი სამეფო მსახურების“ სექტემბრის გამოშვებაში ( ეს არის შიდა მოხმარების ჟურნალი), განმარტებულია და მოცემულია დეტალური ინსტრუქციები ხალხთა „ დამუშავებისთვის“, მათ შორის ხაზგასმები: სახელის , ადრესის, ტელეფონის… გაგებაზე იმ ადამიანისა, რომელიც გამოიჩენს თუნდაც პატარა ინტერესს ამ სექტის მიმართ. ხელმძღვანელობა „ როგორ წამოვიწყოთ და გავაგრძელოთ საუბარი ბიბლიურ თემაზე“ (1994წ. გამოშვებაში) განიხილავს ვარიანტებს და ხერხებს თუ როგორ მოიზიდონ ადამიანები საუბარში, მათ შორის პირდაპირი სიცრუის გამოყენებით, რომელიც შეეხება მათ რელიგიურ კუთვნილებებს. ამ მითითებების მიხედვით დასაშვებია სიცრუის თქმა იმასთან დაკავშირებით, რომ ფული მათ არ სჭირდებათ.( ამასთან ერთად, სხვა სახელმძღვანელოში დეტალურად არის განმარტებული გამომძალველობის მეთოდები). ყველა საუბრის რეზულტატები შედის სპეციალურ წიგნაკში , რომელსაც ჰქვია „ სახლებში მსახურების ჩანაწერები“, სადაც აღნიშნულია მონახულებული სახლებისა და ბინების მისამართები. თუ შესაძლებელია ფიქსირდება მათთან საუბრით დაინტერესებული ადამიანების სახელები და გვარებიც, აგრეთვე მათი რეაქციებიც მოწმეების საუბარზე და ლიტერატურის გადაცემის ფაქტზე… ასეთი შრომატევადი სამუშაოების შედეგად, ხდება ტოტალური აღწერები იმ რაიონებისა, სადაც მოქმედებს სექტა. ამას გარდა, ხდება მოსახლეების შესახებ ინფორმაციების მოპოვებები, რათა განისაზღვროს მათთან შემდგომ სასაუბროდ ვიზიტის იდეალური დრო. ასევე მათი ჯანმრთელობის, ინტერესების….შესახებ ინფორმაციები. მოწმის აქტიურობის ხარისხი და შესაბამისად მისი სვლა ხსნისაკენ… ხელმძღვანელობის მიერ ფასდება ამ ჩანაწერების საშუალებით (წიგნაკების). სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მთელ ამ საქმიანობას ვერაფერს დაარქმევ , გარდა რეკრუტირებისა (“вербовка”).
მაგრამ რატომღაც , მოწმეები ხშირად უსვამენ ხაზს, რომ არიან მაღალეთიკური ორგანიზაციის წევრნი. ასეა ეს მართლაც? ეს „საზოგადოება“ გამოირჩევა სიცრუესთან ძალიან “თავისებური” დამოკიდებულებით, რომელიც გამოირჩევა საერთო გაგებით აღიარებული მიდგომისაგან. ეს ეხება იმას, რომ იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც არ არიან ამ ორგანიზაციის წევრნი, „იეჰოველები“ ატარებენ განსაკუთრებულ პოლიტიკას. ისინი, რომლებიც არ ენდობიან მათი სწავლებების არსს, აღიქმებიან როგორც მოწინააღმდეგენი და მათთან დამოკიდებულებაც არის შესაბამისი. “ს.კ.ს.” ასწავლის მოწმეებს , რომ პირდაპირი მნიშვნელობით წაიყრუონ ზოგიერთ ფაქტზე , ან იცრუონ მის შესახებ. ამ ტაქტიკას ჰქვია „ თეოკრატიული ბრძოლის სტრატეგია“. „საზოგადოება“ მოუწოდებს მოწმეებს, რომ „ რადგან არის ქრისტეს მებრძოლი, იგი მუდამ იმყოფება თეოკრატიულ ომში და უნდა იყოს ძალიან ფრთხილად, რამეთუ საქმე აქვს ღვთის მტრებთან“. ამ მითითებების შესაბამისად, „ს.კ.ს.“-ს მთელი ლიტერატურა სავსეა ფაქტების გაყალბებებითა და პირდაპირი სიცრუით. წიგნში: „ დახმარება ბიბლიის გასაგებად“ ჩვენ ვკითხულობთ: „ ტყუილში როგორც წესი გულისხმობენ სიცრუეს, თქმულს იმ ადამიანის მისამართით, რომელსაც აქვს უფლება , რომ იცოდეს სიმართლე“, რათქმაუნდა გადაწყვეტილებას იმის შესახებ თუ ვინ და როდის არის ღირსი, რომ იცოდეს სიმართლე, იღებს ბრუკლინური თეოკრატია.
სტატია მომზადებულია ცნობილი რუსი თეოლოგის, ა. დვორკინის ნაშრომის მიხედვით:
თარგმნა ირაკლი სურგულაძემ
წყარო
არც ღმერთს(იეჰოვას),არც ქრისტეს ადგილი ამ დედამიწისეულ სამოთხეში არ მოიძებნება.
იეჰოვას მოწმეებს იცნობენ პირველყოვლისა მათი აქტიური პროპაგანდისტული მოღვაწეობებით. ისინი უფრო მეტად, ვიდრე ნებისმიერი სხვა სექტის წარმომადგენლები, დადიან ადამიანებთან კარდაკარ და აედევნებიან ხოლმე ადამიანებს „ქუჩა-ქუჩა“. არიგებენ თავიანთ ბროშურებსა და ჟურნალებს. უყვართ აზრის მოხვევა, რომ „ შევისწავლოთ ბიბლია“ და გვეპატიჟებიან თვიანთ ყრილობებზე.
მათ აგრეთვე სპეციფიური განსაკუთრებულობების გამოც ცნობენ. საქმე ეხება სისხლის გადასხმებთან დაკავშირებულ ფანატიკურ დამოკიდებულებებს. ისინი ამ აკრძალვას ავრცელებენ ლევიანთა წიგნისა და საქმე მოციქულთას მე-15-ე თავში დაწერილი სიტყვების გამო, სადაც სამოციქულო ყრილობა უკრძალავს წარმართობიდან ახალმოქცეულ ქრისტიანებს სისხლიან საკვებს: „20. არამედ მივწეროთ მათ, რომ ეკრძალონ კერპთაგან შებილწულსა და სიძვას, დამხრჩვალსა და სისხლს.“ 1961 წელს, სექტის ლიდერებმა სისხლის გადასხმა გამოაცხადეს საკვებში მიღების სინონიმად და თანასწორად ,და მომაკვდინებელ ცოდვად გამოაცხადეს. სისხლის გადასხმაზე ამ აკრძალვის გამო , დაიღუპა უამრავი ადამიანი, მათ შორის უმეტესობა ბავშვები, რომელთა მშობლებმაც უარი განაცხადეს ამგვარ დახმარებაზე… ასევე უგონო მდგომარეობაში მყოფი ადამიანები, რომელთა ახლობლებმაც არ მისცეს ნება ექიმებს, რომ ამგვარი დახმარება აღმოეჩინათ.
თუმცა, ადამიანის სიცოცხლის საკითხი სულაც არ ყოფილა სექტის ლიდერთათვის პრიორიტეტული თემა. თავდაპირველად მოწმეებს ვაქცინაციის გაკეთებაც ეკრძალებოდათ, რაც თავისთავად გახდა მიზეზი, უამრავი ადამიანის დასნეულებისა და სიკვდილისა. მხოლოდ 1952 წელს,მას შემდეგ, რაც უამრავმა ქვეყანამ აკრძალა მის ტერიტორიაზე არავაქცინირებული ადამიანების შეშვება „ საგუშაგო კოშკის საზოგადოებამ“ (სგს) , გააუქმა ამგვარი აკრძალვა. სექტის ლიდერთა კაპრიზების გამო დაღუპულ უამრავ ადამიანის სიკვდილზე კი პასუხისმგებლობა არავის აუღია! სამაგიეროდ შემოიღეს ახალი აკრძალვა, რაც გულისხმობს ბიოლოგიური ორგანოების გადანერგვის აკრძალვას, რამაც უამრავ ადამიანს გადაუწურა იმედი, რათა გადაერჩნა თავისი სიცოცხლე. ის მიმდევრები, რომლებიც საჭიროებდნენ თვალის რქოვანის გადანერგვას, იძულებულნი გახდნენ წასულიყვნენ მხედველობის დაკარგვაზე! 1980 წელს ორგანოების გადანერგვა დაშვებულად გამოცხადდა და ამჯერადაც, სექტის ლიდერებმა საერთოდ არ შეიწუხეს თავი და ბოდიშიც კი არ მოიხადეს იმის გამო, რომ მათი კაპრიზების გამო უამრავი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა და ბევრს კიდევ შეერყა ჯანმრთელობა. რაც თურმე შეცდომა ყოფილა. რის გამო დაიღუპა ათასობით ადამიანი და რის გამო დაკარგეს ადამიანებმა მხედველობა? ამაზე პასუხი კვლავ არ არსებობს! შესაძლოა ახლო მომავალში სექტის ლიდერები მისცემენ ადამიანებს სისხლის გადასხმის უფლებას და კვლავ უყოყმანოდ დასთანხმდებიან ამ ნოვაციას ამ სექტის წევრები, ისე , რომ არცერთ მათგანს არ გაუჩნდება კითხვა -რისთვის დაიღუპნენ და დაინვალიდდნენ ჩვენი დები და ძმები?……..
ბეთილელების ცხოვრებისეული პირობები არის თითქმის სპარტანული: თითქმის არ არის რეგლამენტირებული სამუშაო დღე და არ არსებობს უქმეები. მარტოხელებიც და წყვილებიც ცხოვრობენ საერთო საცხოვრებლებში იმ განსხვავებით, რომ მეუღლეებს ეძლევათ ცალკე ოთახები. ამერიკული ბეთილის მრავალწლიანი სტაჟის მქონე თანამშრომლის თქმით, ყველა მისმა დაოჯახებულმა კოლეგამ , „ აბსოლუტურად ნებაყოფლობითა და ყველანაერი ძალდატანების გარეშე“, მიიღო გადაწყვეტილება, რომ არ იყოლიოს შვილები. იქედან გამომდინარე, რომ მოწმეები აბორტებს ოფიციალურად არ აღიარებენ, ოჯახურმა წყვილმა უნდა აირჩიოს ორიდან ერთი ვარიანტი: კონტრაცეპცია ან ქირურგიული სტერილიზაცია. რადგანაც ბეთილელების ხელფასი არ არის მაღალი ( ისინი იკვებებიან დაწესებულების ხარჯზე , საერთო მაგიდასთან , საერთო საკვებით…) , ხოლო კონტრაცეპტივები კი ძვირი ღირს… აქედან გამომდინარე შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ „საგუშაგო კოშკის“ მონები, ნებაყოფლობითა და ძალდატანების გარეშე“ წვებიან საოპერაციო მაგიდაზე სტერილიზაციის ჩასატარებლად.
მთავარი ბეჭდვითი ორგანო არის ჟურნალი „ საგუშაგო კოშკი“, მეორე ორგანო კი „გამოფხიზლდით!“, „საგუშაგო კოშკი“ გამოდის თვეში ორჯერ, 23 მილიონზე მეტი ტირაჟით. ( ანუ 46 მილიონზე მეტი ეგზემპლარით თვეში), რომელიც მსოფლიოს 139 ქვეყანაში ვრცელდება. 1920 დან 1996 წლამდე გამოიცა და გავრცელდა 9 მილიარდზე მეტი ეგზემპლარი წიგნი, ჟურნალი თუ ბროშურა. მხოლოდ 1986-1992 წლებში გამოიცა და გავრცელდა 2 მილიარდ 175 მილიონი ეგზემპლარი.(სხვადასხვა ენებზე).
ერთი შეხედვით, პოლიგრაფიულად ეს გამომცემლობა ძალაიან მომხიბვლავად გამოიყურება: მიმზიდველი , ნათელი ილუსტრაციები. ხარისხიანი ყდა. ჟურნალები და ბროშურები ნდობას შთააონებენ მნახველს და ხვდება მათ თვალში. მოწმეები მათ ყიდულობენ თავიანთი ფულით და შემდეგ არიგებენ ან ყიდიან. აქედან გამომდინარე, ორგანიზაციის ხელმძღვანელთათვის გამომცემლობა არათუ არ არის წამგებიანი , არამედ არის სოლიდური შემოსავლის წყაროც. ყოველი წიგნი ამ მრავალმინიონიანი ტირაჟიდან, გაყიდულია უკვე გამოსვლამდე. ამ უახლოვეს წარსულამდე, სექტის წევრ ყველა ადამიანს ავალდებულებდა ბრუკლინი, რომ ყოველი ახალი წიგნი შეეძინათ ოჯახის ყველა წევრისათვის ცალ-ცალკე… ახლა ეს წესები ბევრ ქვეყანაში ცოტა შეცვლილია , ანუ სექტის წევრები , ყოველ კვირას „ ნებაყოფლობით და ძალდაუტანებელ“ ნიადაგზე სწირავენ თანხას, რომელიც როგორც მინიმუმ ფარავს ამ წიგნის ღირებულებას და უმეტეს შემთხვევაში მას ბევრად აღემატება კიდეც.
სწორედ ამიტომ, ევროპის ქვეყნების აბსოლუტურ უმრავლესობაში, „ იეჰოვას მოწმეები“ საერთოდ არასდროს არ ითვლებოდნენ რელიგიურ მიმდინარეობად. 1999 წლის დასაწყისში, საფრანგეთში მათ ჩამოერთვათ რელიგიური სტატუსი. ამის შემდეგ ფრანგმა ხელისუფლებმა დაავალდებულეს „ მოწმეები“ რომ გადაეხადათ გადასახადები და რამოდენიმე წელიწადში ამ თანხამ შეადგინა 50 მილიონი დოლარი, რის შემდეგაც დაუყადაღეს „ მოწმეებს“ ქონება.
წიგნებისა და ჟურნალების გავრცელება ითვლება მოწმეობის უპირველეს გამოვლინებად, რომელიც სექტის ყველა წევრს ევალება, რომ აღასრულოს. მინიმალური პერიოდი მოწმეობისა(ლიტერატურის გავრცელებისა) არის 10 საათი თვეში. მაგრამ თუ უნდა ვინმეს, რომ „ღირსეული მოწმე“ იყოს, რეკომენდირებულია: 50, 60, 80 ან მეტი საათი დამოწმება თვეში.
მოწმეებში განსაკუთრებულ კატეგორიას შეადგენენ – პიონერები ( რომლებიც ამოწმებენ არაუმცირეს 90 საათი თვეში) და სპეციალური პიონერები ( მინიმუმ 140 საათი თვეში). 1997 წელს, დაახლოვებით ექვსი მილიონი მოწმიდან, პიონერი იყო დაახლოვებით 700 000 ადამიანი, ანუ დაახლოვებით ყოველი მერვე.
1997 წლის „ ჩვენი სამეფო მსახურების“ სექტემბრის გამოშვებაში ( ეს არის შიდა მოხმარების ჟურნალი), განმარტებულია და მოცემულია დეტალური ინსტრუქციები ხალხთა „ დამუშავებისთვის“, მათ შორის ხაზგასმები: სახელის , ადრესის, ტელეფონის… გაგებაზე იმ ადამიანისა, რომელიც გამოიჩენს თუნდაც პატარა ინტერესს ამ სექტის მიმართ. ხელმძღვანელობა „ როგორ წამოვიწყოთ და გავაგრძელოთ საუბარი ბიბლიურ თემაზე“ (1994წ. გამოშვებაში) განიხილავს ვარიანტებს და ხერხებს თუ როგორ მოიზიდონ ადამიანები საუბარში, მათ შორის პირდაპირი სიცრუის გამოყენებით, რომელიც შეეხება მათ რელიგიურ კუთვნილებებს. ამ მითითებების მიხედვით დასაშვებია სიცრუის თქმა იმასთან დაკავშირებით, რომ ფული მათ არ სჭირდებათ.( ამასთან ერთად, სხვა სახელმძღვანელოში დეტალურად არის განმარტებული გამომძალველობის მეთოდები). ყველა საუბრის რეზულტატები შედის სპეციალურ წიგნაკში , რომელსაც ჰქვია „ სახლებში მსახურების ჩანაწერები“, სადაც აღნიშნულია მონახულებული სახლებისა და ბინების მისამართები. თუ შესაძლებელია ფიქსირდება მათთან საუბრით დაინტერესებული ადამიანების სახელები და გვარებიც, აგრეთვე მათი რეაქციებიც მოწმეების საუბარზე და ლიტერატურის გადაცემის ფაქტზე… ასეთი შრომატევადი სამუშაოების შედეგად, ხდება ტოტალური აღწერები იმ რაიონებისა, სადაც მოქმედებს სექტა. ამას გარდა, ხდება მოსახლეების შესახებ ინფორმაციების მოპოვებები, რათა განისაზღვროს მათთან შემდგომ სასაუბროდ ვიზიტის იდეალური დრო. ასევე მათი ჯანმრთელობის, ინტერესების….შესახებ ინფორმაციები. მოწმის აქტიურობის ხარისხი და შესაბამისად მისი სვლა ხსნისაკენ… ხელმძღვანელობის მიერ ფასდება ამ ჩანაწერების საშუალებით (წიგნაკების). სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მთელ ამ საქმიანობას ვერაფერს დაარქმევ , გარდა რეკრუტირებისა (“вербовка”).
თარგმნა ირაკლი სურგულაძემ
Комментариев нет:
Отправить комментарий